Wstęp
Józef Jankowski, ps. Szydłowski, urodził się w 1832 roku i zmarł tragicznie 12 lutego 1864 roku w Warszawie. To imię i nazwisko są dzisiaj symbolem odwagi, poświęcenia i walki o niepodległość Polski w czasach, które były pełne trudności i opresji.
Dzieciństwo i Młodość
Jankowski pochodził z rodziny ziemiańskiej, a jego ojciec zarządzał dobrami ziemskimi. W 1850 roku ukończył Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie. Można by powiedzieć, że jego młodość przebiegała w stosunkowo spokojnych okolicznościach, ale los szybko skierował go na ścieżkę, która miała go uczynić jednym z bohaterów narodowych.
Powstanie Styczniowe
W 1863 roku wybuchło Powstanie Styczniowe, jedno z najważniejszych wydarzeń w historii Polski. Józef Jankowski stanął w pierwszym szeregu tych, którzy postanowili walczyć o niepodległość ojczyzny. Dowodził oddziałem powstańczym, który składał się głównie z chłopów. To właśnie ta różnorodność, jedność w walce o wspólny cel, stała się jednym z kluczowych elementów sukcesu powstania.
Naczelnik Wojskowy Powiatu Stanisławowskiego
Jankowski osiągnął stopień podpułkownika i został naczelnikiem wojskowym powiatu stanisławowskiego. To stanowisko wymagało od niego zarówno umiejętności dowodzenia, jak i organizacji walki partyzanckiej. Jego oddział był jednym z tych, które utrzymywały ogień powstania przez długi czas.
Ostatnia Potyczka i Śmierć
Józef Jankowski walczył z niesłabnącym zapałem do samego końca. Ostatnią potyczkę stoczył 31 grudnia 1863 roku pod Bukową Małą i Osową na Lubelszczyźnie. Wspólnie z oddziałem Walerego Wróblewskiego, który przybył z Litwy, stawili czoła rosyjskim wojskom. To była walka o wolność, która zakończyła się tragicznie.
21 stycznia 1864 roku Jankowski został zatrzymany przez Rosjan pod Zegrzem. Następnie przetransportowany do Warszawy, gdzie stanął przed sądem polowym. Choć wiedział, że grozi mu kara śmierci, nie złamał się. 12 lutego 1864 roku, o godzinie 10 rano, powieszono go na stokach Cytadeli Warszawskiej. To było tragiczne zakończenie życia wspaniałego bohatera, ale Józef Jankowski nie zginął bezsilnie. Tuż przed śmiercią krzyknął słowa, które pozostaną w pamięci narodu na zawsze: „Niech żyje Polska.„
Dziedzictwo
Dziedzictwo Józefa Jankowskiego, ps. Szydłowski, jest trwałe i inspirujące. Jego odwaga i poświęcenie stały się symbolem walki o wolność i niepodległość. Jego historia przypomina nam, że warto walczyć o swoje przekonania i ojczyznę, nawet jeśli stawiamy czoła ogromnym trudnościom.
Dla Polski Józef Jankowski jest bohaterem, który na zawsze będzie żyć w naszej pamięci i sercach. Jego historia jest dowodem na to, że miłość do ojczyzny potrafi przewyższyć wszelkie przeciwności losu. Niech jego odwaga i determinacja staną się źródłem inspiracji dla nas wszystkich.
Dzięki swojej odwadze, Józef Jankowski przeszedł do historii jako bohater narodowy, którego niepodległa Polska nigdy nie zapomni. Jego imię jest symbolem walki o wolność i niezłomności. Niech żyje pamięć o nim i o wszystkich bohaterach, którzy walczyli o wolność naszej ojczyzny.
